در روش تحقيق موضوع، ابتدا مرور منابع، سوابق موضوع و تحقيقات مشابه به صورت كتابخانه اي انجام شد و سپس بر اساس تكنيك تحليل محتوا، اصول طراحي خورشيدي بيان گرديد. تحقيق حاضر با اين فرض پيش رفت كه اگر دسترسي خورشيدي، براي ساختمانهاي محيط شهري تأمين شود، آنگاه آنها ميتوانند انرژي حرارتي موردنياز براي سامانه هاي ايستا را از نور خورشيد و ديگر منابع تجديدپذير دريافت نمايند. به منظور آزمون اين فرضيه، روش تحقيق ميداني مورد استفاده قرار گرفت. در اين بررسي ميداني، وضع موجود يك مجموعه همسايگي از منطقة 8 شهر تهران ارزيابي شد و به كمك برخي از نرم افزارهاي كامپيوتري، الگوهاي سايه پيرامون ساختمانها در اوقات مختلف سال شبيهسازي گرديد. پس از تجزيه و تحليل مدل هاي كامپيوتري، محدوديت بناها در دسترسي به انرژي خورشيدي تبيين گرديد و بر اساس نتايج بدست آمده، اصول و مباني سامانه هاي گرمايشي و سرمايشي ايستا ارائه گرديد.